کاخن

تاریخچه
کاخن قدمت زیادی ندارد در ابتدا کولی های اسپانیایی در رقص و اوازهای خود به

همراهی ساز گیتار روی جعبه های میوه ریتم اجرا میکردند  و طی گذشت زمان این ساز شکل کنونی خودرا گرفته

این ساز در اواخر قرن 18 میلادی توسط افریقایی تبار های پرو مورد استفاده قرار گرفت وتوسط بردگان افریقا وارد امریکا شد

در حال حاضر ساز کاخن در سراسر دنیا نواخته میشود
ساختار 
ساز کاخن جعبه ای مکعب مستطیلی  است چوبی که به حالت ایستاده قرار میگیرد

جنس بدنه این ساز معمولا از تخته سه لا به ضخامت 5/0 تا 75/0 اینچ ساختع میشود

این ساز در اصل فقط یک جعبه چوبی بوده ولی به مرور زمان امکاناتی از قبیل (انواع فنرها)(انواع اسنرها) (برای زنگ دار کردن )درون این ساز استفاده شد
TAPA
صفحه رویی از یک لایه تخت سه لای نازک پوشیده شده ،که در قسمت جلویی ساز قرار دارد این قسمت ضربه خورنده است و تاپا (tapa)نام دارد
SOUND HOLE
صفحه سوراخ داری که در پشت ،یا کنار ساز کاخن قرار دارد (sound hole) نام دارد

این صفحه وظیفه پخش و افزایش صدارا دارد

صفحه رویی که زربه خورنده است به طور ثابت به بدنه نمی چسبانند به طوری که در چند ناحیه با پیچ به بدنه متصل میشود

این امر باعث میشود تا هنگام ضربه زدن صدای گز با افکت لرزشی ایجاد کند

نوع چوب استفاده شده در صفحه رویی(تاپا) از اهمیت بالاتری برخوردار است

معمولا از چوبهایی مانند (کاج،گیلاس،ماهون،افرا،)استفاده میشود

و در قسمت بدنه از چوبهایی مثل کاج،صنوبر،وچوبهای سفید و مرغوب استفاده میشود
انواع کاخن
کاخن های ثابت    ، این نوع دارای فنر با سیم گیتار  هستند و صدای یک نواختی تولید میکنند

کاخن های رگلاژی   ،در این نوع هم از انواع سیم یا فنر استفاده میشود اما تفاوت این نوع در قابلیت تعقیر فنر ها یا سیم ها میباشد که نوعی کوک شدن است