بهترین آهنگسازان ایتالیایی تمام دوران

بهترین اهنگ سازان ایتالیایی تمام دوران از Palestrina تا Einaudi، آهنگسازان ایتالیایی موسیقی فوق العاده را در اپرا به ما داده اند. ما در این مقاله از کالا موزیک ما سعی کردیم 10 بهترین آهنگساز ایتالیایی تمام دوران را برای شما نام ببریم. موسیقی ایتالیایی به عنوان یکی از مهمترین و متنوع‌ترین تراث‌های موسیقی کلاسیک در جهان شناخته می‌شود. از نخستین روزهای رنسانس تا ایام باروک، کلاسیک تجهیزات نورپردازی تئاتر حتی تا دوران معاصر، آهنگسازان ایتالیایی نقش بسیار مهمی در تاریخ موسیقی ایفا کرده‌اند.

مونته‌وردی، با توانایی‌های هارمونیک خود، پلی بین دوره رنسانس و باروک بود و به عنوان یک پیشوای اهمیت‌زیاد در توسعه موسیقی کلاسیک شناخته می‌شود. او نه تنها زمینه‌ساز اپرا بلکه یک آهنگساز باروک نیز بود. ویوالدی همچنین با آثار باروکی خود، از جمله “چهار فصل”، به عنوان یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان تاریخ موسیقی معاصر به‌شمار می‌آید.

آهنگسازان دیگری مانند اسکارلاتی با ماجراجویی‌های هارمونیک، پرگولسی با ترکیب درام اپرایی و عرفان، و ژزوالدو با مادریگال‌های غریب و منحصربه‌فردشان، هر یک بر اساس رویکردهای مختلفی به موسیقی نگاه کرده و به تنوع و ثروت موسیقی ایتالیایی افزوده‌اند. عزم راسخ آهنگسازان ایتالیایی در انجام کارها به روش خود، یکی از ویژگی‌های ممتاز موسیقی این کشور است. این عزم به همراه با تنوع و خلاقیت، ایتالیایی‌ها را به یکی از مراکز فرهنگی و هنری برجسته جهان تبدیل کرده است.

بهترین آهنگسازان ایتالیایی

پالسترینا با آهنگسازی در دوران رنسانس تقریباً همزمان با توماس تالیس، موسیقی مقدس بسیار زیبایی نوشت. بهترین آهنگسازان ایتالیایی تمام دوران می توان گفت که چند صدایی و کنترپوان رنسانس با آهنگسازی های پویا و بسیار ملودیک پالسترینا به اوج خود رسید. او در حال حاضر به عنوان یک چهره کلیدی در آنچه مدرسه رومی نامیده می شود، در کنار آهنگسازان دیگر اورلاند د لاسوس و توماس لوئیس د ویکتوریا دیده می شود.

کار کلیدی: نامزدهای مختلفی برای انتخاب وجود دارد، اما ما Missa Papae Marcelli را انتخاب می کنیم، نمونه ای شگفت انگیز از تسلط Palestrina در چند صدایی پیچیده.

ضبط کلیدی: ما باید در اینجا گروه Tallis Scholars تحت رهبری پیتر فیلیپس را انتخاب کنیم، تا حدی به این دلیل که این دیسک همچنین حاوی بهترین اجرای آهنگ معروف Miserere توسط آهنگساز ایتالیایی کمی دیرتر، گرگوریو آلگری است. این باید یکی از بهترین ضبط های Miserere آلگری باشد. در واقع، این دیسک در لیست ما از 50 بهترین موسیقی کلاسیک ضبط شده در تمام دوران ها قرار گرفت. اما Palestrina نیز به زیبایی خوانده می شود،

مسلماً شهرت کارلو ژسوالدو بیشتر مرهون زندگی پر دردسر اوست تا موسیقی عجیب و غالباً عالی او. یک نجیب زاده ایتالیایی، Gesualdo معروف است که برای گرفتن همسرش، ماریا داوالوس، و معشوقش، فابریزیو کارافا، تله گذاشته و سپس (با کمک چندین همکار) آن دو را به طرز وحشیانه ای به قتل رساند.

جای تعجب نیست که این قتل باعث غوغا در ناپل بومی گسوالدو شد (هرچند طبق قوانین اشراف گسوالدو، او در حد حقوق خود بود!). جزئیات جنایت در روزنامه ها منتشر شد و شایعات مبهم فراوان شد.

همه اینها نباید (یا باید؟) از موسیقی عجیب و جذاب Gesualdo کم کنند. با توجه به چنین زندگی پرتلاطم و ناخوشایندی، نباید تعجب کنیم که موسیقی آهنگساز اغلب ناراحت کننده است، با هارمونی های ناهماهنگش که شگفت زده و ناآرام می کند.

کار کلیدی: ژسوالدو بیشتر به خاطر شش کتاب مادریگال‌هایش شناخته می‌شود – آثار آوازی غیرمذهبی، شامل اشعار کوتاهی که برای گروه‌های کوچکی از خوانندگان موسیقی تنظیم شده‌اند. هارمونی ها غیرمنتظره هستند و اغلب زیبایی های ماورایی و کمی تاریک در این آثار وجود دارد.

ضبط کلید: ضبط کلاسیک Les Arts Florissants را که توسط ویلیام کریستی هدایت می‌شود، امتحان کنید. این یک مجموعه شروع عالی است زیرا برخی از جذاب ترین مادریگال ها را از میان کتاب های سوم تا ششم انتخاب می کند. چند آواز فوق العاده، همچنین.

مونتوردی با آهنگسازی در دوره رنسانس بعدی و اوایل باروک، تأثیر زیادی در دو فرم موسیقی زمان خود گذاشت – یکی نوپا، دیگری قرن ها قدمت دارد. از یک طرف، مونته‌وردی اولین شاهکارها را در شکل جدید اپرا نوشت. سبک جدید ترکیب موسیقی و گفتار در حدود سال 1600 در فلورانس آغاز شد، اما Orfeo مونته‌وردی که برای اولین بار در سال 1607 اجرا شد، اولین شاهکار واقعی اپرا بود.

مونتوردی که یکی از بهترین آهنگسازان ایتالیایی تمام دوران است، در موسیقی کلیسایی آن زمان نیز پیشرفت قابل توجهی داشت. شام 1610 او (به زیر مراجعه کنید) تنها یکی از منتخبی از آثار بسیار مهم مقدس و کرال است که توسط این آهنگساز چیره دست تولید شده است.

کار کلیدی: شام 1610 مونته‌وردی ترکیبی درخشان از همه آنچه در موسیقی کلیسا در آن زمان ممکن بود. تنظیمات مزمور مجلل، قطعات نمایشی برای خوانندگان انفرادی، موسیقی دستگاهی طراحی شده برای میان‌آهنگ در طول مراسم وجود دارد. اپرا حتی دارای ویژگی هایی به سبک موسیقی مورد استفاده برای تنظیم متن Magnificat است.

آنتونیو ویوالدی (1678-1741)

ویوالدی نوازنده ویولن ونیزی تأثیر عمیقی بر موسیقی باروک اواخر و همچنین بر فرم نوظهور کنسرتو گذاشت. به طور خاص، ویوالدی فرم آنچه را که اکنون به عنوان کنسرتو کلاسیک سه موومان معمولی می شناسیم با توالی سریع-آهسته و سریع آن اصلاح کرد.

به طور باورنکردنی، تقریباً 500 کنسرتی از ویوالدی باقی مانده است که برای آنها با سازهای متنوعی نوشته شده است. اکثر این سازها برای یک ساز انفرادی با ارکستر زهی و پیوسته هستند، با ویولن به تنهایی حدود 230 کنسرتو (تعجبی ندارد، زیرا ویوالدی خودش یک ویولن بود). با این حال، باسون، ویولن سل، ویولا و فلوت همگی چندین کنسرتو به آنها اختصاص داده شده است. آثار باقی مانده در فرم کنسرتو یا دارای دو تک نواز، سه یا بیشتر (که آنها را کنسرتی گروسی می کند)، یا کنسرتی ریپینی (آثار بدون تک نواز) هستند.

تمام آنچه گفته شد، ما نباید کمک های ویوالدی را هم در موسیقی مقدس و هم در فرم نوظهور اپرا فراموش کنیم.

موسیقی ویوالدی به دلیل پویایی و غزلیات قابل توجه است. یک کنسرتو معمولی ویوالدی دارای ترکیبی هیجان‌انگیز از موسیقی سریع و فرم‌های آهسته‌تر است. او همچنین هدایایی عالی برای درام، ملودی و بافت ساز نشان می دهد.

کار کلیدی: چهار فصل، چرخه ای از چهار کنسرتی ویولن که هر یک فصلی از سال را تداعی می کند، مکان خوبی برای شروع است. در واقع، رشته غنی موسیقی کلاسیک در مورد طبیعت از اینجا شروع می شود.

ضبط کلید: بحث در مورد بهترین ضبط چهار فصل احتمالاً بسته به اینکه از چه کسی می‌پرسید، تجهیزات نورپردازی تئاتر پاسخ‌های متفاوتی به همراه خواهد داشت، زیرا اجرای بسیار عالی وجود دارد. با این حال، بهتر شدن از دیسک معروف سال 1989 با حضور نایجل کندی و ارکستر مجلسی انگلیسی دشوار است. اتفاقا ما کندی جوشان را به عنوان یکی از نوازندگان قانون شکن مورد علاقه خود معرفی کردیم.

بهترین آهنگسازان ایتالیایی بیشتر

دومنیکو اسکارلاتی (1685-1757)

اسکارلاتی که بومی ناپل است، نقش مهمی در توسعه سبک های باروک به کلاسیک ایفا کرد. اسکارلاتی آهنگساز همه کاره ای بود که برای سازها و گروه های مختلف موسیقی می ساخت. با این حال، این روزها، شهرت او بیشتر به 555 سونات کیبوردش متکی است. اینها به دلیل اثرات نوآورانه و گاه غیرمنتظره‌شان، مانند معابر ناهماهنگ و مدولاسیون‌های کلیدی نامتعارف، قابل توجه هستند. آهنگسازان از شوپن تا شوستاکوویچ از این آثار پر جنب و جوش و شگفت انگیز استفاده کرده اند.

جیووانی باتیستا پرگولسی (1710-36)

پرگولسی با وجود اینکه ۲۵ سال بعد به دنیا آمد، در دوران باروک بیشتر از اسکارلاتی نشسته بود، در ژانرهای مختلف آهنگسازی کرد. به عنوان مثال، او آهنگساز برجسته یک زیر رشته در حال ظهور در اپرا بود: اپرا بوفا، یا اپرای کمیک. معروف ترین اثر او در این شکل La serva padrona (خدمتکار معشوقه تبدیل شده) است که درباره یک خدمتکار حیله گر و ارباب سالخورده و زودباور او است.

با این حال، پرگولسی همچنین اپراهایی با گرایش جدی‌تری نوشت، مانند Il Prigionier Superbo (زندانی مغرور)، که La serva padrona در ابتدا یک intermezzo صرف بود قبل از اینکه به خودی خود محبوب شود.

این آهنگساز احتمالاً بیشتر به خاطر موسیقی مقدسش شناخته شده است.

اثر کلیدی: Stabat Mater اثر Pergolesi از شعر لاتین قرن سیزدهم که مصائب مریم باکره را در پای صلیب روایت می‌کند، تکیه می‌کند. شما می توانید اشعار Stabat Mater را در اینجا پیدا کنید. آهنگساز این شعر را برای سوپرانو و سولیست‌های آلتو به‌علاوه ویولن، ویولا و باسو کنتینیو (ویلنسل و ارگ) نوازندگی کرد. نتیجه یک قطعه موسیقی مقدس دراماتیک و جذاب است که پر از پیچش‌ها و چرخش‌های احساسی است.

ضبط کلید: می‌توانید راهنمای ما برای بهترین ضبط‌های Stabat Mater Pergolesi را بخوانید تا چند انتخاب را در اینجا داشته باشید. ما در اینجا یکی را برای شما انتخاب می‌کنیم، و (به خاطر آواز فوق‌العاده‌اش به تنهایی) که نسخه‌ای از I Barocchisti، با Coro della Radiotelevisione Svizzera زیر نظر دیگو فاسولیس، با تکنوازان جولیا لژنوا و فیلیپ جاروسکی خواهد بود.

جواکینو روسینی (1792-1868)

روسینی آهنگساز اصلی ایتالیایی نیمه اول قرن نوزدهم است – زمانی که در سایر نقاط اروپا، افرادی مانند بتهوون و شوبرت، مندلسون و شومان در اوج خود بودند. برخلاف آن آهنگسازانی که بیشتر به خاطر سازهای ارکسترال، مجلسی و پیانو تک‌نوازی خود شناخته می‌شوند، روسینی به رشته ایتالیایی ادامه داد که در آهنگسازی برای اپرا بسیار خوب بود. این آهنگساز در ژن‌های خود موسیقی داشت: پدرش نوازنده هورن بود و مادرش. یک خواننده اپرا برای یک دهه از سال 1813، اپراهای روسینی نان تست ایتالیا بود. او در هر دو فرم سریال اپرا و اپرا بوفا آهنگسازی کرد: اپراهای جدی‌تر او مانند ویلیام تل یا بانوی دریاچه بسیار مورد احترام هستند، اما او بیشتر برای کارهای کمدی مانند آرایشگر سویل شناخته می‌شود.

کار کلیدی: قطعا با The Barber of Seville شروع کنید، بهترین آهنگسازان ایتالیایی تمام دوران که شما را با درخشش فوق العاده، عجیب و غریب و مشت ریتمیک که مشخصه موسیقی روسینی است آشنا می کند. همانطور که نویسنده ما فریا پار آن را در قطعه خود در مورد پنج اپرا برتر برای مبتدیان بیان می کند، این اثر یک «جشن بیهوده، گازدار از سرگرمی، مملو از شوخ طبعی، هیجان و آتش بازی های صوتی» است.

ضبط کلیدی: جویس دیدوناتو گروهی از بازیگران قدیمی را در تولید فوق‌العاده‌ای از ارکستر و کر خانه اپرای سلطنتی، تحت رهبری آنتونیو پاپانو رهبری می‌کند. و بله، ما به دنبال یک دی‌وی‌دی رفته‌ایم، چون اپرا است، و بسیاری از لذت – به‌ویژه در چنین کار سرگرم‌کننده‌ای مانند این – بصری است.

جوزپه وردی (1813-1901)

زمانی که نوبت به آثاری برای اجرای عمومی در مقیاس بزرگ می رسید، دوران رمانتیک در آلمان، اتریش و بقیه اروپای مرکزی تماماً در مورد سمفونی و کنسرتو بود، با آهنگسازانی مانند بتهوون، شومان، برامس و دووراک که همگی آثار مهمی را در هر دو نقش داشتند. این فرم های ارکسترال بزرگ

ایتالیا، با این حال، رابطه عاشقانه خود را با اپرا درست در دوران رمانتیک ادامه داد. در خط مقدم اینجا جوزپه وردی، یکی از مهمترین آهنگسازان قرن در هر شکلی بود. وردی که در همان سال به عنوان یکی دیگر از غول‌های اپرای رمانتیک، ریچارد واگنر متولد شد، اولین قدم‌های خود را در اپرا در زمانی برداشت که سنت اصلی اپرا ایتالیا، فرم بل کانتو که توسط روسینی، بلینی و دیگران رایج شده بود، تازه رو به زوال بود.

جاکومو پوچینی (1858-1924)

اگر اپرا با وردی به سطح جدیدی از شادابی و ماجراجویی هارمونیک رسید، این روند احتمالاً با پیروان او، جاکومو پوچینی، به اوج خود رسید. این آهنگساز متولد توسکانی پس از تماشای اجرای آهنگ آیدا وردی برای نوشتن موسیقی الهام گرفت.

ملودی‌های زیبا، ارکستراسیون مجلل و حس فوق‌العاده نحوه انتقال درام از طریق موسیقی: اینها همه از ویژگی‌های سبک پوچینی هستند. اپراهای او می توانند بی شرمانه احساساتی باشند – به لطافت بی بدیل آریا معروف O Mio Babbino Caro از اپرای او Gianni Schicchi فکر کنید، که به یاد ماندنی توسط Rowan Atkinson در فیلم Mr Bean’s Holiday خوانده شده است.

شاهکارهای واقعی پوچینی، با این حال، مادام باترفلای و La bohème هستند، دو تا از پر اجراترین اپراهای جهان.

اثر کلیدی: La bohème اثری واقعاً دلخراش است که داستانی از عشق و مرگ را در پاریس غیرمتعارف دهه 1840 روایت می‌کند. علاوه بر این که یکی از بهترین اپراهای پوچینی بودیم، La bohème را یکی از بهترین اپراهای تاریخ و خود پوچینی را به عنوان یکی از بهترین آهنگسازان اپرا در تمام دوران فهرست کردیم.

ضبط کلید: وقتی صحبت از بهترین ضبط La bohème می شود، گزینه های زیادی وجود دارد. با این حال، اگر بخواهیم یکی را انتخاب کنیم، ممکن است ضبط دکا در سال 1987 از فیلارمونیک برلین و هربرت فون کارایان باشد. همانطور که منتقد ما کریستوفر کوک می‌گوید، «کاراجان می‌دانست که درام درونی اپرا در ارکستر با دستکاری ماهرانه پوچینی در مضامین خود و ارکستراسیون استادانه اجرا می‌شود». با حضور برخی از سولیست‌های درخشان از جمله پاواروتی، این آلبوم به اندازه هر اثر دیگری شایسته عنوان بهترین ضبط La bohème است.

لودویکو اینائودی (1955-)

آهنگساز و پیانیست لودوویکو اینائودی در 15 سال گذشته بر چارت های موسیقی کلاسیک تسلط داشته است. موسیقی او در تبلیغات، فیلم ها و برنامه های تلویزیونی به نمایش درآمده است. همانطور که مایکل بیک از بی‌بی‌سی موزیک توضیح می‌دهد، تجهیزات نورپردازی تئاتر ایناودی بازار موسیقی محیط پس از کلاسیک را در برگرفته است، و اگرچه او ممکن است بیشتر به خاطر تک‌نوازی‌های پیانو خود شناخته شود، برخی از محبوب‌ترین آثار او در سال‌های اخیر برای گروه‌های کوچک و اغلب بوده است. ویژگی های الکترونیکی

این یک دنیای صوتی بسیار خاص است که Einaudi ساخته است، دنیایی که در عین حال غوطه ور، فوری و ملودیک است.

بهترین آهنگسازان اپرای ایتالیایی

ایتالیا یک سنت اپرا بسیار خوب و افتخارآمیز دارد: این فرم را در سال 1600 اختراع کرد بهترین آهنگسازان ایتالیایی تمام دوران از آن زمان تاکنون پیشتاز بوده است. در این ویژگی، ما تعدادی از بهترین آهنگسازان اپرای ایتالیایی را انتخاب کردیم: مونته‌وردی، روسینی، وردی، پوچینی.

اما نام های دیگری نیز وجود دارد که می خواهید در سفر خود در اپرای ایتالیایی با آنها آشنا شوید. این شامل:

وینچنزو بلینی (1801-35)

این آهنگساز سیسیلی الاصل به خاطر ردیف های موسیقی طولانی اش معروف بود و در واقع به عنوان «قو کاتانیا» شناخته می شد. از معروف‌ترین آثار می‌توان به Norma، I Puritani و La Sonnambula اشاره کرد.

گائتانو دونیزتی (1794-1848)

دونیزتی حدود 70 اپرا ساخت. از این میان، محبوب‌ترین‌ها عبارتند از L’elisir d’amore، Lucia di Lammermoor، La fille du régiment و Don Pasquale که همگی تا به امروز اجراهای منظمی در سراسر جهان دارند. دونیزتی سبک بل کانتو را که بلینی محبوبیت کرده بود به کار گرفت، اما پالت عاطفی گسترده‌تری و دامنه پویا به آن اضافه کرد.

پیترو ماسکانی (1863-1945)

ماسکانی بیشتر به خاطر اثر خود در سال 1890 Cavalleria rusticana که تأثیر عمیقی بر منظره اپرا گذاشت و سبکی را که به نام وریسمو (رئالیسم) شناخته می شود، می شناسند. به طور کلی، این سبک نه بر خدایان، پادشاهان یا شخصیت های اسطوره ای، بلکه بر مردان و زنان عادی و مشکلات آنها متمرکز بود.

روجرو لئونکاوالو (1857-1919)

کمی مانند ماسکانی در بالا، شهرت لئونکاوالو عمدتاً بر یک اپرای بسیار موفق است کالا موزیک در این مورد، پاگلیاچی 1892. در واقع، این دومی اغلب با Cavalleria rusticana از Mascagni به صحنه می‌رود، در یک لوح مضاعف که با محبت به نام «Cav and Pag» شناخته می‌شود. کار لئونکاوالو بر روی یک بازیگر و رهبر یک شرکت تئاتر متمرکز است که همسر و معشوقه‌اش را روی صحنه در حین اجرا به قتل می‌رساند.